donderdag 6 juli 2017

Werelden gaan open

Zo ga je naar een BYOB en van de ene dag op de andere zit je in de wereld van schimmige deals op lege parkeerplaatsen, waar je plastic tasjes vol pispotjes met sterke drank uitwisselt (met ene Wally van der Laan) - 's ochtends om zeven uur. Degene die de handel van je overneemt (ene Fabian van Diest) geeft je terloops een sample van een whisky die nog niet te krijgen is hier - zomaar. Op Facebook gaat er iemand (ene Stefan Barendregt) naar Oostenrijk die flessen drank mee wil nemen voor je. Weer een andere Facebookgroep houdt (ene Martin Stavleu) rekening met je vakantieplanning bij het agenderen van een BYOB in Gouda. Iemand die je niet kent (ene Marc ten Dolle) maar die wel naar een whiskyfestival gaat brengt een festivalbotteling voor je mee. 

Soms komt de verrassing uit onverwachte hoek. Op mijn werk, pratend met een collega over whisky met peat, mengt een andere collega, volstrekt geen whisky-ingewijde mafketel maar een gewoon verstandig mens, zich in het gesprek. Ik heb nog een whisky die op pórt vaten gerijpt heeft, ken je dat? Ja hoor, dat kende ik wel. Die heb ik een jaar of wat geleden bij mijn bul gekocht, voor 70 euro of zo. Good for you, girl. Fijne verjaardag en zo. 
Het blijkt, na enig doorvragen, te gaan om de inmiddels tegen de 200 euro aan kostende 21-yo Balvenie Port Wood Finish te gaan. De whisky die ik al wil proeven sinds ik weet dat er zoiets als portwood finish bestaat. Kirsten, de betreffende collega, vroeg mij of de whisky nu nog wel goed was. Helaas was ze veel te pienter om mijn antwoord te geloven. 
De kurk bleek kapot en ik had nog wel een Balvenie kurk, dus dat was vlot geregeld. Als tegenprestatie heb ik nu een sample van zo'n 100 milliliter, waar ik dolblij mee ben. En die geweldig ruikt. En die er op een goed moment aan gaat geloven. Ik hoop alleen dat ik er meer dan één keer mee doe; ben bang dat het zó lekker is dat de sample de avond niet overleeft. Ruiken doet het spul in ieder geval hemels. Heb ik al gezegd dat de geur geweldig is?

Terzake nu. Er moet het één en ander besproken worden. 

De Deveron 12 yo Highland SM (40%), kost plm 30 euro, is nu eindelijk op. Ik weet nog steeds niet wat ik ervan moet vinden, dus over een jaartje of twee, drie moest ik 'm nog maar eens kopen. Indifferent de ene keer, subtiel en verfijnd de andere keer. Het feit dat ik er nu al voor de tweede keer iets van wil vinden in mijn blog betekent dat ik er nog niet klaar mee ben.

Jameson Cask Mates Irish Whiskey (40%), NAS, 23 euro, op biervaten ("Craft Beer Barrels") gerijpt. Geen geld. Reuk maar matig - op zijn best. Beetje muf kelderluchtje en - ja hoor - verschaald bier. Smaakt evenwel meer dan prima (en niet alleen voor zijn geld), de vieze oude kroeglucht drinkt niet door in de smaak. En je dat was een woordspeling en zeker geen tiepvout. 

Springbank 10yo Campbeltown (46%) SM voor 35 euro in Innsbruck aangeschaft. Gelukkig nog niet leeg. Lyrische tasting notes. Geur van lentegras en peat, mandarijn en schil in de smaak, geweldig lekker, met chocolade helemaal super. Kruidig, subtiele peat in de smaak - Campbeltown of niet. Citrus na de rook. Karamel. Sterke associaties met Longrow peated, een topper uit mijn collectie. 

Ik weet niet of ik al eerder heb gejuicht over de Teeling Small Batch (NAS) Rum Cask Finish Irish Whiskey (46%) die ik voor de somma van 19 euro en 35 cent kocht in Massen, Luxemburg.  De kruidig-zoet ruikende Ierse blend smaakt scherp-peperig naar zachte Zwitserse kruidenbonbons en thee. Vinnig, pittig, fris - mojito is er niks bij. Doen, deze. Niet lullen - kopen. Voor 20-25 euro onvoorstelbaar veel waar voor je geld.

Over geweldige Ieren gesproken - ik weet al waar ik volgend jaar op vakantie ga met mijn camper - de West Cork 12yo SM Irish Whiskey, port cask finish, is een juweeltje. Op 43% gebottelde parfum, aromatische en subtiele, ernstig ondergewaardeerde superwhiskey. Kopen, dat spul, voor 37 euro 50 maar liefst. 

Vooruit. Nu ga ik maar eens een paar weekjes op vakantie. Es kijken of ze in zuidoost-Europa nog stoffige winkeltjes met drams uit de jaren zestig voor een euro of twaalf hebben. Wens me maar succes.