Mijn laatste
whiskypost is van 12 februari 2014. Ik ben sindsdien in training. In mijn eigen
leunstoel gezeten, folders en internetaanbiedingen navlooiend en naslagwerken
doorspittend heb ik me verdiept in de wereld van de Single Malt (meestal Single
Malt, dan toch). Europa doorreizend op zoek naar koopjes, leuke whiskywinkels
en achtergrondinformatie, ben ik de afgelopen twee jaar aardig wat wijzer
geworden - en heb ik, zoals gebruikelijk wanneer je nieuwe terreinen verkent,
vooral geleerd dat ik er geen fluit vanaf weet.
Ik heb in die
twee jaar al wat Facebook-berichten gepost waarin smaaknotities en
beoordelingen van mijn aankopen terug te lezen zijn. Korte en soms wat saaie, zo
precies mogelijk opgetekende opmerkingen over geur, smaak en aroma.
Leuk
ontvangen, die berichten, in de Single Malt Whisky Groep waar ik lid van ben - de groep die
onlangs zijn naam heeft moeten veranderen in de SMWG. Facebook heeft in haar
Amerikaanse PC (Political Correctness) beleid besloten dat het gebruiken van
alcoholische versnaperingen als naam voor een groep niet mag.
"Gunowners" als zoekterm in de zoekbalk van Facebook geeft honderden
hits, overigens. Evenals High Power Rifles. En Handguns. En Kalashnikov Rifle.
Nu naar de review.
Zuidam Millstone 6 yo SM Whisky
Zuidam Millstone 6 yo SM Whisky
Wat
sentimenteel, gezien het ontbreken van Nederland en de geweldige sfeer bij
Engeland-Wales op hett EK, besloot ik vanmiddag om de Firma Zuidam nog maar
eens de kans te geven om indruk op me te maken. Deze Millstone 6 jaar oude Dutch
Single Malt Whisky kocht ik in 2014 bij Mitra Geleen - die zaak is inmiddels
ter ziele. Zes jaar oud; er staat 5 jaar op de fles maar de tijd tussen destillatie (18/4/05) en botteling (13/7/11) is toch écht zes jaar. Dik.
Betaald: vijf tientjes. Een op eiken gerijpte, niet gekleurde, 40% sterke, in
Nederland door een jeneverfabriek gedestilleerde Single Malt, kan dat wat zijn?
Nou, en óf. Jim
Murray, God hebbe zijn ziel - o nee, hij is nog niet dood - geeft 'm maar
liefst 92,5 punten. Alles boven de 90 punten in zijn Whisky Bible is van de
categorie "Moet je ooit geproefd hebben". Vindt Jim - nogal omstreden
figuur, namelijk, beschuldigd van banden met de industrie. Hij zou te
beïnvloeden zijn want hij is invloedrijk en dan is dat de moeite en zo. Mijn
kan het weinig schelen; zijn aanbevelingen hebben me tot nu toe nog nooit
teleurgesteld.
Ik vind het
lekkere whisky. Punt. Mijn smaaknotities zijn niet heel consequent maar
terugkerend schrijf ik over kruidig, pittig en warm. Ik schrijf ook over
jeneverbes en laurier. De afdronk is lang, niet zozeer sterk van smaak
als van warmte. Je zou 'm meer dan 40% geven.
De
smaakomschrijving wordt vooral gedekt met vanille en cacao, noten en iets van
hout. Ik schrijf in 2015 ook "iets zoets zonder zoet te
zijn"(bent u er nog?). Kan ik me vandaag ook weer in vinden.
Vanmiddag deed de
geur me denken aan de houten vloer van een oude kroeg; veel karakter, hout en
vaag wat muf - wat gelukkig niet in de smaak terug komt.
Ik ben dan ook
van mening dat we ons niet hoeven te schamen voor deze whisky (inderdaad,
zonder "e"). Het doorklinken van de jeneverroots is niet vervelend,
erg subtiel juist, een interessant hoekje van een prachtige fles.
Jammer dat Wales in de tussentijd van 1-0 vóór op 2-1 achter is gekomen. Ik had 't ze wel gegund. Is er trouwens Welsh Whisky?