Bij namen met Golden erin word ik wat onrustig. Golden Exodus (Chinees restaurant), Golden Shower (Hobby van c-niveau bekende Nederlandse), Golden Arches (McDonalds), Golden Girls (muffe eighties comedy), Golden Palace (tientallen kitscherige foute hotels met die naam), Golden Compass (slechte boekverfilming ondanks Daniël Craig) en zo kan ik nog wel even voort.
Deze Ben Nevis 22YO Golden Cask vervulde me dan ook met een vreeswekkend voorgevoel - het lijkt, met zo'n gouden serie als genoemd, onvermijdelijk een draak van een dram te moeten zijn. OH! Golden Dragon! Weedshop in Capelle! En Golden Eye! Slechte Bondfilm - de pornoversie schijnt eter te zijn.
Sorry, ik kom op stoom en dan verlies ik me wel eens in details.
Deze whisky. Onversaagd, met een ouwelijk trekje - ik heb van vrienden (lees Jacoba Ed) wel eens een sample-set ouwetjes uit de seventies en eighties gekregen. Blends, meer specifiek, uit die tijd. Daar moet ik aan denken. Er zit iets stoffigs aan. Voor de rest is het een drankje om langzaam, nippend, kalm en beheerst van te genieten. Meer tijd is meer resultaat. Ik ga me niet verliezen in een drie-fasen-smaakomschrijving, niets is saaier en ergerlijker dan iemand die verwoestend gedetailleerd probeert om een 89-puntenwhisky die jij nooit zult proeven te beschrijven. Want 89, dat is hij dubbel en dwars waard. Misschien wel 90, enkel omdat Kay, die opzichtig meer verstand van whisky heeft dan ik, dat er voor geeft. Ik, in ieder geval, heb er een stevige sample van - 6 centiliter, daar doen we het voor. Ik heb er samen met een maat van genoten en nu nog eens, in mijn uppie, op mijn ooie dooie. Zoals het hoort bij dit soort tijgers.
Golden Tiger, the Greatest Online Casino!
